قدردانی
قدردانی راستین گلم این مطلب رو تو یکی از سایت ها خوندم و به نظرم خیلی زیبا اومد و تصمیم گرفتم اینجا ثبتش کنم
لگد میزنم ، روزگار دهن کج میکند ، دوستانم بی محلی ... تو تنها کسی هستی که لگدش زدم و از شوق لمسه تکه ای از وجودم لبخند زدی ... شیرم را با عسلی چشمانت نوش جان میکنم و بزرگ میشوم ...
به جای اینکه عصای دستت باشم برای احساسات پاکت زیرپایی میگیرم و میفهمم روزی زندگیم به خاطر درد احساس تو فلج خواهد شد ! من به معجزه نگاهت ایمان آورده ام !! من ... هنوزم مومن لبخند های نادر توام ! و تو ... ای بلندترین آستانه دردهای زمینی ، تنها قلب من کعبه قلب توست .
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
